Ναυπηγεία Σκαραμαγκά
Δυστυχώς φαίνεται ότι δεν έχουν πάρει ως τώρα κανένα μάθημα
Το προεδρείο της “Τρίαινας”, αυτοϊκανοποιημένο και αφιονισμένο με τις όντως αγωνιστικές συγκεντρώσεις των εργαζομένων (για τις οποίες, βέβαια δεν πάσχισε καθόλου), που έγιναν έξω από τα γραφεία της διεύθυνσης (5/4/2012) και το υπουργείο Ανάπτυξης (6/4/2012), παραβλέπει εντελώς το γεγονός ότι και οι δύο αυτές συναντήσεις δεν έδωσαν απολύτως τίποτα. Και δυστυχώς φαίνεται οτι δεν έχουν πάρει ως τώρα κανένα μάθημα…
Δυστυχώς φαίνεται ότι δεν έχουν πάρει ως τώρα κανένα μάθημα
Ενώ η αραβο – γερμανική εργοδοσία του ναυπηγείου Σκαραμαγκά, που «σνομπάρισε» την συνάντηση με τη διοίκηση του σωματείου, συνεχίζει, με νέες (6/4/2012) ανακοινώσεις της να μιλάει για την εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας μια (1) ημέρα την εβδομάδα. Και ενώ ο υπουργός Αβραμόπουλος μιλάει με μπερδεμένα μισόλογα μέσω κάποιων «ανακοινώσεων τύπου» του υπουργείου. Το προεδρείο του ΔΣ του σωματείου του ναυπηγείου φαίνεται να ζει σε άλλον κόσμο και να μην συνειδητοποιεί την κρισιμότητα της απειλής για το ναυπηγείο και τη δουλειά των εργαζομένων.
Αυτοϊκανοποιημένο και αφιονισμένο με τις όντως αγωνιστικές συγκεντρώσεις των εργαζομένων που έγιναν έξω από τα γραφεία της διεύθυνσης (5/4/2012) και το υπουργείο Εθν. Άμυνας (6/4/2012), παραβλέπει εντελώς το γεγονός ότι και οι δύο αυτές συναντήσεις δεν έδωσαν απολύτως τίποτα. Και όχι μόνο αυτό.
Στην ανακοίνωση που ο πρόεδρος και ο Γ.Γ του ΔΣ κυκλοφόρησαν (6/4/2012), προβάλουν ως «λύση» «να υλοποιηθεί ο Νόμος 3885/10» (δηλαδή η κατάπτυστη συμφωνία του Βενιζέλου)!!
Με την αυταπάτη και την κοροϊδία ότι η «σωτηρία» βρίσκεται στο να «συνεχιστούν και παραδοθούν τα Υποβρύχια» εναποθέτουν την τύχη και το μέλλον των εργαζομένων του ναυπηγείου σ΄ αυτό ακριβώς που ολοκλήρωσε την καταστροφή!!
Στην ίδια την ανακοίνωση, με ακατανόητη αφέλεια, το συνολικό ζήτημα της τύχης του ναυπηγείου, η ιδιοκτησιακή του μορφή και το σχήμα της λειτουργίας του, αυτά δηλαδή που έχουν ήδη μπει καυτά στη σκηνή των εξελίξεων, αυτοί, σαν στρουθοκάμηλοι, το μετατοπίζουν «σε δεύτερο χρόνο». Υποστηρίζοντας βέβαια και σ΄ αυτό το ζήτημα λύσεις («Ενιαίος Φορέας Ναυπηγικής Βιομηχανίας» των ιδιωτών) με κύριο άξονα τους εργοδότες και το δικαίωμά τους να καταληστεύουν τα ναυπηγεία!
Αν και στο χείλος της καταστροφής, το προεδρείο του ΔΣ και η παράταξή τους (ΠΑΣΚΕ) επιμένει να συνεχίζει αυτό που έκανε μέχρι τώρα και που ευθύνεται για την συνεχή αποθράσυνση των εργοδοτών και κυβέρνησης και για την σημερινή άθλια κατάσταση. Συνεχίζει να «ψάχνει» «λύσεις» που να μην δυσαρεστούν τους τυχάρπαστους εργοδότες και τους υπουργούς, να ελπίζει στις διαδρομικές και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, στα παρακάλια, στις αναμονές, στις υπεκφυγές και τις καθυστερήσεις.
Αν και φαρισαϊκά, στην ανακοίνωση τους λένε: «Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για αναμονή και καθυστερήσεις. Το να κερδίζουμε χρόνο ή να βάζουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί δεν κερδίζει κανείς. Τα επικοινωνιακά παιχνίδια πλέον γυρνάνε μπούμερανγκ…». στην πραγματικότητα είναι ακριβώς αυτό που οι ίδιοι κάνουν και συνεχίζουν να κάνουν.
Δυστυχώς, ακόμα και τώρα, μπροστά στο χείλος της καταστροφής, φαίνεται ότι δεν έχουν πάρει κανέναν μάθημα.
Όπως έχουν δείξει τα γεγονότα, η πολιτική αυτή δεν πρόκειται να δώσει καμιά λύση εκτός από την καταστροφή. Αν δεν θέλουν να συμβάλουν στο κλείσιμο των ναυπηγείων και στο χάσιμο της δουλειάς των εργαζομένων πρέπει τώρα αμέσως, όσο είναι ακόμα καιρός, να την εγκαταλείψουν.
Να αναλάβουν, μαζί με όλες τις παρατάξεις του ναυπηγείου, σε Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο, να οργανώσουν και να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους ώστε να πάρουν στα χέρια τους το ναυπηγείο (που η εργοδοσία κλείνει).
Αντί να ζητάνε την εφαρμογή της καταστροφικής «συμφωνίας» του ν 3885/10, και να παρακαλάνε τους εργοδότες και τους υπουργούς, να στηριχθούν στην οργάνωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων, να συγκαλέσουν άμεσα Έκτακτη Γενική Συνέλευση που να αποφασίσει την οργανωμένη ΚΑΤΑΛΗΨΗ του ναυπηγείου ζητώντας την άμεση απαλλοτρίωση και εθνικοποίησή του, χωρίς καμιά αποζημίωση στους αραβο-γερμανούς ληστές, με επαναλειτουργία όλων των τμημάτων του και όλους του εργαζόμενους.
Αντί να ελπίζουν για ανάπτυξη στον «Ενιαίο Φορέα» των ιδιωτών, να έρθουν άμεσα τώρα σε επαφή με τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους, όλων των ναυπηγείων της χώρας, (μαζί φυσικά και της Ζώνης), και σε Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο να διεκδικήσουν τον Ενιαίο Εθνικοποιημένο Δημόσιο Ναυηγοεπισκευαστικό Φορέα.
Μόνο αυτή τη γλώσσα, των αποφασιστικών δυναμικών και οργανωμένων εργατικών κινητοποιήσεων μπορούν να καταλάβουν οι αδίστακτοι εργοδότες και οι υπουργοί τους.
Αυτά τα ζητήματα, που το προεδρείο της «Τρίαινας» τα βλέπει σε «δεύτερο χρόνο», τα έχει βάλει μπροστά και άμεσα η ίδια η πραγματικότητα. Δεν επιδέχονται καθυστέρηση. Δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από κανένα χαλί. Από αυτά εξαρτιέται τώρα η σωτηρία του ναυπηγείου.